lis 13 2002

Notka 25


Komentarze: 7

Staram się uczciwie odpowiedzieć na pytanie: Kto (oprócz mnie) jest jeszcze człowiekiem? – lecz przecież - zawsze przed wierszem stoi nieutulone, rozrośnięte ego. Ostatecznie, kotku, Ty jesteś poezją. Chcę, byś mnie dotknęła, suko. Nawet polizała. To fakt obiektywny albo prasowy, łotewer.  Bo sam kłamałem ze strachu przed bólem; i będę kłamał, bo tak jest wygodniej, bezpieczniej. (Dla wszystkich.) Przecież strach jest łatwiejszy od bólu. To proste: ja nie umiem mówić, Ty- płakać. Jestem żałosny, ty- śmieszna. Nie dajmy sobie drobin szansy na złudzenia. Ale przecież posługujemy się sobą by nie myśleć o?

 

czastykl : :
2lr
19 listopada 2002, 14:31
o "niewiadomoczym" wiadomo przynajmniej jedno - jest kobietą i co do tego nie mamy najmniejszych wątpliwości
Nio pieknie :)
17 listopada 2002, 02:10
Czasik nio moje gratulacje :)
inhale
16 listopada 2002, 20:37
mysle ze moj nick jest najlepsza odpowiedzia ;P
czast
16 listopada 2002, 17:12
a po co jest się magistrem ???;)))
niewiadomo
15 listopada 2002, 14:09
warto az tak intelektualizowac rzeczywistosc?
czast
14 listopada 2002, 07:19
to nie są fragmenty księży, to fragmenty mojego życia, które przeżyłem/am. tego typu insynuacje (jak powyższa)- przy założonym przeze mnie maksymalnej prawdzie wypowiedzi - po prostu rzuca o podłogę
...
14 listopada 2002, 00:40
Arkadiuszu, musisz zdradzić mi jedną rzecz... czy ty po prostu przepisujesz fragmenty ks. które jesteś w trakcie czytania, albo które już czytałeś?

Dodaj komentarz