Komentarze: 15
Taki prozac życia. Proszę nie mówić, że wszyscy się zachwycają - ja się nie zachwycam. Bo niby czym? Tą Waszą drachmokracją? Czy też odczytaniem, na zgniły zachód się zapatrzywszy, sloganu jako: Carpe dime? A ten poeta? Imponował mi. Jak na kretyna strasznie mądrze gadał. Pomijam fakt, że tylko ignorancja, nie będąca motorem mych poczynań, pozwala mi pisać. Po prostu: jestem relatywistą, więc dla mnie nawet przeszłość jest zmienną. Kac suszy mnie niewspółmierny do wypitego poprzedniego dnia alkoholu. Na szczęście nigdy nie zabraknie najważniejszych pytań. Celnik na lotnisku powiedział, że wyglądam jak Austin Powers. Wszystko zanim porwałem samolot.